تاثیر مصرف خوراکی عصاره الکلی جلبک Laurencia snyderia وSargassum angustifolium برمیزان رشد، بازماندگی و رنگدانه‌های پوست ماهی ماکرو (Labidochromis caeruleus)

    جلبک قهوه‌ای (Sargassum angustifolium) و جلبک قرمز (Laurencia snyderia) از جمله جلبک‌های دریایی مهم خلیج فارس محسوب می‌شوند که منابع مهمی از پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی و رنگدانه‌ها می‌باشند و مهم‌ترین رنگدانه‌های موجود در جلبک‌های دریایی کاروتنوئیدها هستند.  به منظور مطالعه‌ی اثربخشی جلبک‌های دریایی بر رشد و رنگ پذیری ماهی زینتی ماکرو، 210 قطعه ماهی با میانگین وزن اولیه 65/0±5/6 گرم به طور تصادفی به هفت گروه تقسیم شده (هر گروه حاوی 30 قطعه ماهی) و به مدت 60 روز برای انجام آزمایش، نگهداری و غذادهی گردیدند.  گروه شاهد فقط غذای تجاری (بیومار) آغشته به روغن زیتون را دریافت می‌نمودند و سایر گروه‌ها‌ با عصاره‌ی اتانولی جلبک سارگاسوم و لارنسیا حاوی 5، 10 و 15 گرم ماده‌ی خشک به ازاء هر کیلوگرم غذا به مدت دو ماه تغذیه شدند.  شاخص‌های رشد (ضریب رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، فاکتور وضعیت و میزان بازدهی پروتئین) تیمارهای آزمایشی در روزهای صفر، 30 و 60 اندازه‌گیری ‌شدند.  نتایج نشان داد که در تیمارهای تغذیه شده با جلبک، تغییرات معنی‌داری در فاکتورهای رشد ایجاد نگردید (05/0p>).  به منظور ارزیابی رنگ ماهی‌ها در گروه‌های مختلف به روش تصویربرداری، فاکتورهای L*، a*، *b، Hue و Chroma در سه ناحیه‌ی سینه‌ای، پشتی و شکمی بررسی گردیدند.  نتایج نشان داد که میزان رنگ زرد و وضوح و شدت رنگ در تمام تیمارهای تغذیه شده با جلبک به طور معنی‌داری بیش‌تر از گروه شاهد بود (05/0p<).  نتایج حاصل از اندازه‌گیری کاروتنوئیدها در پوست ماهیان نشان داد که میزان تجمع رنگدانه‌ها در تیمارهای تغذیه شده با جلبک لارنسیا نسبت به گروه شاهد به طور معنی‌داری بیش‌تر بود، در صورتی که در تیمارهای تغذیه شده با جلبک سارگاسوم، فقط میزان 15 گرم در کیلوگرم جیره‌ی غذایی باعث افزایش معنی‌دار در میزان رنگدانه‌های پوست شد.